หน้า 25 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 55 / 62

บทที่ 11 วัตถุประสงค์และอานิสงส์ของการเจริญภาวนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ผู้ฉลาดควรพยายามเอาร่างกายที่มีความตาย มีความแก่อยู่เป็นนิตย์ และมีความเดือดร้อนด้วยกิเลสเป็นต้น แลกกับพระนิพพานที่มีแต่สัน

บทที่ 11 กล่าวถึงวัตถุประสงค์ของการเจริญภาวนาที่จะนำไปสู่พระนิพพานโดยอิงจากหลักมัชฌิมาปฏิปทา และการเปรียบเทียบการปฏิบัติที่ถูก และไม่ถูกวิธี การได้สุขในปัจจุบัน และสุขในสัมปรายภพ เป็นสำคัญ รวมถึงอานิส

นี้เป็นข้อบ่งชี้ให้เห็นถึงพุทธประสงค์ที่ว่า นอกจากเราจะต้องละเว้นจากความชั่ว หรือบาปอกุศล ทั้งปวง และหมั่นสั่งสมความดี สร้างบุญบารมีโดยทั่วๆ ไปแล้ว ทุกคนยังมีหน้าที่ที่สำคัญสำหรับชีวิตอีก อย่างหนึ่ง ค

การเจริญภาวนาเป็นหน้าที่สำคัญของทุกคนในการทำให้จิตใจผ่องใสและห่างไกลจากกิเลสอาสวะ การปฏิบัติตามแนวทางของพระพุทธองค์ไม่เพียงแต่ทำให้เกิดความสุขในชีวิตปัจจุบัน แต่ยังส่งผลให้ได้รับความสุขในโลกหลังความตา

11.2 อานิสงส์ของการเจริญภาวนา การฝึกใจให้เกิดสมาธิ โดยทำใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายในกลางกายนี้ มีอานิสงส์ที่สำคัญ 5 ประการ คือ 1. ได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง 2. ได้ฌานสมาบัติ 3. ได้วิปัสสนา 4. ได้นิโรธสมาบั

การฝึกใจให้สงบภายในกลางกายมีอานิสงส์สำคัญ 5 ประการ ได้แก่ ความสุขที่แท้จริง, ฌานสมาบัติ, วิปัสสนา, นิโรธสมาบัติ และอายตนนิพพาน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงให้เห็นว่า ความสุขคือการเข้าถึงความสงบ สมาธิช่วยให

แต่เมื่อเราทำภาวนา โดยการนำใจของเรากลับเข้ามาสู่ที่ตั้งดั้งเดิมของใจ ซึ่งเป็นแหล่งกำเนิด แห่ง ความสุขที่แท้จริงภายใน อย่างที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนีได้สอนเอาไว้ว่า ให้นำความเห็น ความจำ ความคิด ความ

การทำภาวนา คือ การนำใจกลับสู่ที่ตั้งของความสุขภายในตามคำสอนของพระมงคลเทพมุนี เพื่อเข้าถึงฌานสมาบัติและวิปัสสนา อารมณ์ดีที่เกิดขึ้นจากการอยู่ในความสุขเป็นสิ่งที่หาได้ยาก แต่สามารถทำได้เมื่อใจหยุดนิ่ง ค

เริ่มแรก จนกว่าจะได้ตรัสรู้นั้น นับเป็นเวลานานถึง 20 อสงไขย กับอีกหนึ่งแสนมหากัปพอดี ดังนั้น จึง จำเป็นต้องสั่งสมทานเอาไว้เป็นเสบียง เพราะทานจะเป็นหลักประกันได้ว่า เกิดมาอีกกี่ภพกี่ชาติ ผลแห่ง ทานนี้จ

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการสั่งสมทาน ศีล และการเจริญภาวนา ว่ากระบวนการเหล่านี้มีบทบาทในการกำจัดความโลภ ความโกรธ และความไม่รู้ ซึ่งนำไปสู่การเกิดเป็นมนุษย์ที่มีสมบัติและรูปลักษณ์ที่ดี โดยเมื่อบุญเก็

ถือปฏิบัติเป็นประจำ ท่านจงสมาทานศีลบารมีข้อที่ 2 นี้ กระทำให้มั่นก่อน จงถึงความเป็นศีลบารมี หากท่านปรารถนา เพื่อจะบรรลุพระโพธิญาณ จามรี หางคล้องติดในที่ไหนก็ตาม ปลดขนหางออกไม่ได้ ก็ยอมตายในที่นั้น แม้

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการปฏิบัติศีลและการออกบวชเพื่อตอบสนองต่อการพัฒนาบารมีที่นำไปสู่การบรรลุพระโพธิญาณ ผ่านการเปรียบเทียบค่านิยมต่างๆ และขั้นตอนในการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องซึ่งมีทั้งศีลบารมี ศีลอุปบา

คํานํา สารบัญ รายละเอียดการเรียน วิธีการศึกษา บทที่ 1 ความรู้เบื้องต้นเรื่องวัฒนธรรมชาวพุทธ 1.1 ความหมายของ “วัฒนธรรมชาวพุทธ 1.2 ที่มาของวัฒนธรรมชาวพุทธ 1.3 ความสำคัญ บทที่ 2 การฝึกฝนพัฒนา หรือการเพาะ

หนังสือเล่มนี้นำเสนอความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมชาวพุทธ โดยมีสารบัญครอบคลุมหลายหัวข้อ ได้แก่ ความหมายและที่มาของวัฒนธรรมชาวพุทธ การเพาะนิสัยจากปัจจัย 4 การใช้และดูแลรักษาปัจจัย 4 รวมถึงมารยาทที่ชาวพุทธควร

ซึ่งหมายถึงอาหาร) เพราะเห็นว่าอาหารเป็นสิ่งจำเป็นหลักในการดำรงชีวิตที่เกี่ยวพันกับมนุษย์ตั้งแต่แรก เกิดจนถึงวันที่ต้องหลับตาลาโลกนี้ไป 2.2 วัตถุประสงค์และความสำคัญ เพื่อให้วางแผนการใช้ปัจจัย 4 ได้อย่า

เนื้อหาเกี่ยวกับความสำคัญของอาหารในชีวิตมนุษย์ตั้งแต่เกิดถึงตาย โดยมีการชี้แจงวัตถุประสงค์และความสำคัญของปัจจัย 4 ซึ่งได้แก่ จีวร บิณฑบาต และ เสนาสนะ ตามที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในสัพพาสวสังวรสูตร

4) ยารักษาโรค มีวัตถุประสงค์ คือ 4.1 เพียงเพื่อกำจัดเวทนาอันเกิดจากโรคต่างๆ ที่เกิดขึ้น 4.2 เพื่อความไม่ลำบากกาย 2.3 การเพาะนิสัยจากปัจจัย 4 มนุษย์จัดเป็นสัตว์ประเสริฐที่สุดในโลก เพราะมนุษย์ต่างจากสัต

เอกสารนี้สำรวจวัตถุประสงค์ของยารักษาโรคที่มุ่งหมายเพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดและความไม่สะดวกต่อร่างกาย พร้อมทั้งนำเสนอความสำคัญของการพัฒนานิสัยในมนุษย์ตามหลักการของพระพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงการฝึกจิตเพื่อให

1) ปัจจัย 4 ได้แก่ ปัจจัยที่ 1 อาหารการกิน เช่น ตั้งแต่เกิดจนตาย คนทุกคนต้องย้ำคิด พูด ทำในเรื่องกินก่อนทั้งนั้น เช่น พอตื่นเช้า ก่อนออกไปทำงาน หรือไปเรียนหนังสือก็คิดแล้วว่า วันนี้จะกินอะไรดี หรือแม้

ปัจจัย 4 ประกอบด้วย อาหาร การแต่งกาย ที่อยู่อาศัย และการรักษาสุขภาพ เป็นเรื่องสำคัญในการใช้ชีวิตประจำวันของมนุษย์ ตั้งแต่การคิดกินอาหารในทุกวัน ไปจนถึงการเลือกเสื้อผ้าและการเตรียมที่อยู่อาศัยเพื่อรับม

โดยสรุป เมื่อเราจับหลักการบ่อเกิดนิสัยคนได้ว่า 1. ถ้าย้ำคิด พูด ทำ ในทางที่ดี จะได้นิสัยดี เป็นคนดี 2. ถ้าย้ำคิด พูด ทำ ในทางที่ไม่ดี จะได้นิสัยที่ไม่ดี หรือนิสัยเลว เป็นคนเลว เมื่อนักศึกษาได้ทราบแล้ว

บทความนี้สรุปว่าการสร้างนิสัยดีหรือนิสัยเลวเกิดจากการย้ำคิด พูด ทำ ในทิศทางที่เหมาะสมหรือไม่เหมาะสม เมื่อนักศึกษาเข้าใจถึงการฝึกนิสัยจากปัจจัย 4 จะช่วยในการพัฒนานิสัยในชีวิตประจำวันได้ดียิ่งขึ้น รวมถึ

เกณฑ์มาตรฐานขั้นต่ำ การซัก 1. ผ้าสะอาด โดยเฉพาะบริเวณจุดสกปรกมาก เช่น คอ ขอบแขน 2. ไม่บิดผ้า 3. ไม่แช่ผ้าค้างคืน การตาก 1. กลับตะเข็บก่อนตากทุกครั้ง 2. ตากเสื้อผ้าตามรูปทรง ถ้าเป็นผ้าเช็ดตัว ผ้าห่ม ให

การซักผ้าควรทำให้สะอาด โดยเฉพาะบริเวณจุดสกปรก เช่น คอ ขอบแขน ไม่ควรบิดหรือแช่ผ้าค้างคืน การตากผ้าควรกลับตะเข็บและตากตามรูปทรง การดูแลห้องน้ำเป็นสิ่งสำคัญเพราะเป็นหน้าตาของบ้าน ห้องน้ำที่สะอาดช่วยสร้าง

4. ศาสนพิธี เช่น พิธีเวียนเทียน พิธีตักบาตร เป็นต้น 5. ศาสนทายาท เช่น พระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา เป็นต้น ทั้ง 5 อย่างนี้ทุกคนที่เป็นชาวพุทธถือว่าเป็นเจ้าของทั้งหมด จึงควรช่วยกันดูแลรักษาและทำนุบำ

การรักษาสาธารณสมบัติและศาสนสมบัติเป็นหน้าที่ของทุกคนในชุมชน ซึ่งรวมถึงการดูแลพิธีการทางศาสนาและการป้องกันความเสียหายต่อองค์กร ขณะเดียวกันการตรวจสอบและพัฒนาอย่างต่อเนื่องทำให้สภาพแวดล้อมดีขึ้น พระบรมศา

4.3 การบำบัดรักษาเบื้องต้น 4.3.1 คุณลักษณะของคนไข้ที่หมอต้องการ ในทางพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสสอนไว้ใน ปฐมอุปัฏฐากสูตร สรุปความได้ว่า ภิกษุไข้ที่เป็นผู้พยาบาลยาก มีลักษณะ 5 ประการ ดังนี้

เนื้อหาเกี่ยวกับลักษณะของคนไข้ที่มีผลต่อการรักษาในทางพระพุทธศาสนาและการแพทย์ โดยมีการแบ่งลักษณะเป็นผู้พยาบาลยากและง่าย พร้อมอ้างอิงจากปฐมอุปัฏฐากสูตรและความเห็นจากแพทย์ผู้มีชื่อเสียง ซึ่งเน้นความสำคัญ

คำภาษาอังกฤษ - propriety of conduct แปลว่า ระเบียบ แบบแผนของการปฏิบัติ - a boundary แปลว่า เขตแดน - a limit แปลว่า ข้อจํากัด ดังนั้น ความหมายของคำว่ามารยาทหรือมรรยาทในภาษาอังกฤษจึงหมายถึงระเบียบแบบแผน

บทความนี้กล่าวถึงความหมายของมารยาทในภาษาอังกฤษและความสำคัญของการแสดงความเคารพในสังคมไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเคารพพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นแบบแผนและสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมไทยที่มีมาแต่โบราณ มารยาทที่ดีไม่เพียง

วิธีแสดงความเคารพ จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่ทุกคนควรรู้ หากผู้ใดไม่รู้ผู้นั้นก็ได้ชื่อว่าไม่เคารพประเพณี ไร้วัฒนธรรม มีมารยาททราม น่าเกลียด ไม่น่าเคารพนับถือ และไม่น่าคบหาสมาคม พระรัตนตรัยมีพระคุณต่อสัตวโลก

การแสดงความเคารพต่อพระรัตนตรัยถือเป็นสิ่งจำเป็น ที่ทุกคนต้องรู้และปฏิบัติอย่างถูกต้อง เพื่อแสดงถึงการเคารพในประเพณีและวัฒนธรรมไทย โดยมีวิธีการหลายประการ เช่น การประนมมือ (อัญชลี) ที่ถือเป็นรูปแบบมาตรฐ

3. การกราบ (อภิวาท) หมายถึง กราบหมอบราบลงกับพื้นพร้อมทั้งกระพุ่มมือเป็นการแสดงความเคารพ สูงสุดในบรรดาการแสดงความเคารพที่ปฏิบัติกันอยู่ เป็นการรวมการประนมมือและการไหว้เข้าด้วยกัน การกราบ ใช้ในกรณีเข้าไ

การกราบ (อภิวาท) เป็นวิธีการแสดงความเคารพสูงสุดในพระพุทธศาสนา โดยใช้ท่าทางที่เรียกว่า เบญจางคประดิษฐ์ ซึ่งต้องใช้ส่วนร่างกายห้าส่วน รวมถึงเข่า ทั้งสอง ฝ่ามือทั้งสอง และหน้าผาก จัดกลุ่มในท่ากราบที่แตกต

5.3.6 วิธีปฏิบัติเมื่อพบพระภิกษุสงฆ์นั่งอยู่ ถ้าคฤหัสถ์ชายหญิง เดินไปพบพระภิกษุสงฆ์นั่งอยู่ นิยมปฏิบัติดังนี้ 1) หยุดนั่งลง ถ้าพื้นที่นั่งสะอาด นิยมนั่งคุกเข่า หรือนั่งพับเพียบ ถ้าพื้นไม่สะอาด นิยม นั

การพบพระภิกษุสงฆ์ถือเป็นโอกาสอันมีค่า ชาวพุทธควรปฏิบัติตนอย่างสุภาพ โดยการนั่งลงหากมีโอกาส ไหว้ด้วยมือประนม และเดินหลีกทางไปด้านซ้ายเพื่อแสดงความเคารพ นอกจากนี้ ควรศึกษาพระวินัยและเตรียมของถวายอย่างเห

5.5 การสนทนากับพระภิกษุสงฆ์ พระภิกษุสงฆ์เป็นผู้ประพฤติดี ปฏิบัติซื่อตรง ประพฤติเพื่อออกไปจากทุกข์ ประพฤติถูกต้อง และเป็นเนื้อนาบุญของชาวโลก ดังนั้นในขณะสนทนากับพระภิกษุสงฆ์ พึงปฏิบัติดังนี้ 1) ไม่พูดล

เนื้อหาเกี่ยวกับการสนทนาที่เหมาะสมกับพระภิกษุสงฆ์ โดยให้ปฏิบัติตามหลักการและระเบียบที่ถูกต้อง เช่น ห้ามพูดล้อเล่นหรือหยาบโลน ควรก้มกราบเมื่อสนทนา และไม่ควรอยู่กับพระภิกษุสงฆ์เพียงลำพัง นอกจากนี้ยังได้

ตติยสังคายนาที่เมืองปาฏลีบุตร เมื่อพระพุทธศาสนาเจริญแพร่หลายมีพระภิกษุสงฆ์จำนวนมากนำ พระพุทธศาสนาออกประดิษฐานในประเทศต่างๆ ซึ่งการแพร่หลายพระพุทธศาสนาครั้งนั้นจำเป็นที่จะต้อง ได้พระเจ้าแผ่นดินผู้เป็นพ

บทความนี้กล่าวถึงการตติยสังคายนาที่เมืองปาฏลีบุตร และการขยายตัวของพระพุทธศาสนาในประเทศไทย ตั้งแต่นั้นมาคณะสงฆ์ต้องการการสนับสนุนจากพระเจ้าแผ่นดิน ในการปกครองและการจัดระเบียบคณะสงฆ์ โดยมีการกำหนดสมณศัก